Wereldtentoonstellingen

Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog streek de wereldtentoonstelling neer in de Belgische stad Gent. Om bezoekers tot aan het expodomein te brengen, werden stations, tramlijnen en een smalspoor aangelegd.

In 1930, het jaar waarin België zijn honderdste verjaardag vierde, zetten Antwerpen en Luik een wereldtentoonstelling op touw.

Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog streek de wereldtentoonstelling neer in de Belgische stad Gent. Wat blijft daar vandaag nog van over?

In tegenstelling tot Luik, Antwerpen, Gent of Brussel, streek er nooit een wereldtentoonstelling neer in Charleroi. De kleinschaliger Universele Tentoonstelling van Charleroi in 1911 was daarom niet minder ambitieus. Wel integendeel. 

Geperforeerde muren, trappen en zitbankjes in een bosje herinneren aan de wereldtentoonstelling van 1958.

Het enige overblijfsel van de wereldtentoonstelling in 1913 in Gent ligt gekneld op een parking tussen twee supermarkten: de Sint-Gerardusschool.

Het Eeuwfeestpaleis, een cadeautje voor de honderdste verjaardag van België, was in 1935 het brandpunt van de wereldtentoonstelling, zoals het jaartal in de frontons verklapt.

Borsig, Bamag, Berliner  Maschinenbau, Siemens & Halske en AEG zetten in 1879 een Wereldvakbeurs op touw in hun thuisbasis Berlijn. Bezoekers aan deze beurs maakten kennis met de nieuwste technologische snufjes.

Expo 58 heeft op alle mogelijke manieren zijn stempel gedrukt op Brussel. Denk maar aan de heraanleg van de Kleine Ring en het Atomium. Maar wat blijft er nog van over op het terrein van de wereldtentoonstelling zelf?

Voor de organisatie van de wereldtentoonstelling in 1998 spaarde de Portugese hoofdstad Lissabon kosten noch moeite. Een verlaten industrieterrein werd platgewalst om er er een nieuw stadsdeel met expopaviljoenen in de steigers te zetten.