Industrieel erfgoed in Duitsland

In 1973 werd de eerste steen gelegd van de nucleaire centrale van de toekomst in het Duitse Kalkar. Stroom werd er echter nooit geproduceerd. Waar liep het fout?

De Val van Berlijn op 2 mei 1945 luidde precies 80 jaar geleden het einde in van de Tweede Wereldoorlog in Europa. Na de eindstrijd lag de Duitse hoofdstad in puin. Wat is daar vandaag nog van te zien?

Tientallen steenkoolmijnen schoten in de negentiende eeuw als paddenstoelen uit de grond boven het Akense steenkoolbekken in Duitsland.

Een stalen watertoren markeert de locatie van de al lang verdwenen steenkoolmijn Carolus Magnus in de Akense mijnstreek.

Vier houten koeltorens koelden dagelijks duizenden kubieke meters water af in de cokesfabriek Hansa bij Dortmund.

Over de Oude Rijn dicht bij de Nederlandse grens strekt zich al meer dan anderhalve eeuw lang een ijzeren spoorbrug uit.

De val van de Berlijnse Muur in 1989, op zaterdag 9 november alweer 35 jaar geleden, luidde ook het einde in van de Volkseigener Betriebe (VEB's) ofwel de staatsbedrijven in de DDR. 

De meer dan 100 kilometer lange Vennbahn volgt het tracé van de stilgelegde spoorweg tussen Duitsland en Luxemburg en trakteert je op ontelbare spoorwegrelicten, werkloze bruggen, ongebruikte tunnels, merkwaardige oorlogssporen en een handvol enclaves.

Om het autoverkeer in goede banen te leiden, werd in 1956 aan de West-Berlijnse Joachimsthaler Platz een verkeerstoren opgetrokken.

Oudejaarsavond 1874. Over een honderden meter lang spoorviaduct bij het Duitse Wesel dendert een eerste trein over wat de transnationale spoorlijn tussen Parijs en Hamburg zal worden.

Enkele meters gereconstrueerde tramsporen herinneren aan de eerste elektrische tramrit ter wereld in de Duitse hoofdstad Berlijn. Werner von Siemens stond aan de wieg van die wereldprimeur. 

Aan de Brunnen- en Ackerstraße in Berlijn bouwde AEG vanaf 1894 een heuse stad binnen de stad: de gloednieuwe vestiging 'AEG-Humboldthain.'