Spoorwegmaterieel

De elektrische locomotief van het type HLE 23 was meer dan een halve eeuw lang de krachtpatser van de Belgische spoorwegen.

Op zaterdag 14 december 2024, aan de vooravond van de nieuwe dienstregeling van de NMBS, nam de spoorwegmaatschappij afscheid van de laatste klassieke motorrijtuigen die nog rondzoemden over het Belgische spoornet.

Deze roestige stoomlocomotief was ooit het werkpaard van de al lang verdwenen SAFEA-fabriek in Houdeng-Gougnies bij La Louvière.

Ooit was het station van Tirso een belangrijk spoorknooppunt van waar je naar alle hoeken van Sardinië kon reizen. Nu is het een niemandsland.

Hoewel je ooit vanuit het station Mittenwalde Ost tot in Berlijn en Zossen kon pendelen, maken de locomotieven nu pas op de plaats.

Een 240 meter lang station vormde de kers op de taart van een spoorlijn die het Franse Pau aan Jaca in Spanje breide.

Vrijwilligers van History Park hebben zich ontfermd over een unieke verzameling treinwagons nabij het Drielandenpunt.

Drie omgebouwde goederenwagons van de Belgische Spoorwegen stonden jarenlang op een zijspoor geparkeerd in een uithoek van het land.

Een wirwar van spoorwegen dooraderde het Limburgse kolengebied om de miljoenen tonnen steenkool weg te voeren richting havens en hoogovens. De kolenwagons zijn verdwenen, maar oude stations en sporen herinneren aan het drukke verkeer van weleer.

Internationele reizigerstreinen tussen Oostende en Keulen werden jarenlang voortgetrokken door locomotiefserie HLE 16, een reeks van 8 locomotieven uit 1966.