Betonvormsystemen

Dergelijke betonnen muren doken vanaf de jaren 1960 overal op in OOst-Duitsland. Friedrich Kracht en Karl-Heinz Adler, twee Oost-Duitse kunstenaars, gelden als de geestelijke vaders van deze zogeten seriële betonvormstenen. Ze ontwierpen wel honderd geometrische patronen.

Modulair systeem

Het modulair systeem bestond uit betonnen blokken van 60 op 60 centimeter. Bij het gieten van de betonnen elementen werden geometrische en sierlijke vormen aangebracht in het beton. Door ze nadien op en naast elkaar te stapelen, smukten ze de openbare ruimte op met hun decoratieve figuren.

De betonvormsystemen doken gaandeweg overal op in het voormalige Oost-Duitsland. Ze werden verwerkt in omheiningen, speelpleinen, fonteinen, plantenbakken en ander straatmeubilair. Ook bij een voormalig door de staat gerund landbouwbedrijf vind je nog zo'n betonvormsysteem terug. Met enige verbeelding herken je in dit geval de kop van een beer in de geometrische vormen, het symbool van de Duitse hoofdstad Berlijn.

Staatseigendom

Zulke tot staatseigendom uitgeroepen weides en akkers kregen de naam VEG Gartenbau. Rond 1960 werd zo'n 6,3% van het landbouwareaal in de communistische DDR door zulke VEG's bewerkt. 

In de Berlijnse wijk Lichtenberg huisvestte een door de staat gerund landbouwbedrijf. In 1981 werd er zelfs nog een imposant serrecomplex opgetrokken. 

Na het uiteenvallen van de DDR werden de VEG's overgedragen aan de Treuhandanstalt, een overheidsorganisatie die de staatsbedrijven moest privatiseren. Bedrijven en onderwijsinstellingen gebruikten de serres van dit landbouwbedrijf tot eind jaren negentig, daarna raakte het complex in verval. 

Vandaag is nog een klein deel van de serres bewaard als stadsboerderij. Aan de ingang van de voormalige VEG heeft de betonnen omheining de sloopwoede overleefd. De geometrische wand herinnert aan de typisch DDR-architectuur van weleer.