Betonvormsystemen

Dergelijke betonnen muren waren vanaf de jaren 1960 een typisch modeverschijnsel in de voormalige DDR. Driedrich Kracht en Karl-Heinz Adler, twee Oost-Duitse kunstenaars, gelden als de geestelijke vaders van de zogenoemde seriële betonvormstenen. Ze ontwierpen wel honderd geometrische figuren.

Modulair systeem

Het modulair systeem bestond uit betonnen blokken van 60 op 60 centimeter. Bij het gieten van de betonnen elementen werden geometrische en sierlijke vormen aangebracht in het beton. Door ze nadien op en naast elkaar te stapelen, smukten ze de openbare ruimte op met hun decoratieve figuren.

De betonvormstenen doken gaandeweg overal op in het voormalige Oost-Duitsland. Ze werden verwerkt in omheiningen, speelpleinen, fonteinen, plantenbakken en ander straatmeubilair. Ook bij een voormalig door de staat gerund landbouwbedrijf vind je nog zo'n muur uit betonvormstenen terug. Met enige verbeelding herken je er de kop van een beer in.

Staatseigendom

Zulke tot staatseigendom uitgeroepen weides en akkers kregen de naam VEG Gartenbau. Rond 1960 werd zo'n 6,3% van het landbouwareaal in de communistische DDR door zulke VEG's bewerkt. 

In de Berlijnse wijk Lichtenberg huisvestte een door de staat gerund landbouwbedrijf. In 1981 werd er zelfs nog een imposant serrecomplex opgetrokken. 

Na het uiteenvallen van de DDR werden de VEG's overgedragen aan de Treuhandanstalt, een overheidsorganisatie die de staatsbedrijven moest privatiseren. Bedrijven en onderwijsinstellingen gebruikten de serres van dit landbouwbedrijf tot eind jaren negentig, daarna raakte het complex in verval. 

Vandaag is nog een klein deel van de serres bewaard als stadsboerderij. Aan de ingang van de voormalige VEG heeft de betonnen omheining de sloopwoede overleefd. De geometrische wand herinnert aan de typisch DDR-architectuur van weleer.