Spoorwegen en steenkoolmijnen langs het parcours van Parijs-Roubaix

De kasseistroken in het mijngebied rond Wallers-Arenberg werden in 1968 onder impuls van de Franse wielrenner Jean Stablinski aan het parcours toegevoegd. Stablinski werkte enkele maanden in een steenkoolmijn in de buurt en kende de kasseistroken dan ook als zijn broekzak.

Werelderfgoed in Arenberg

Sindsdien is de kasseistrook dwars door het bos van Wallers-Arenberg het hoogtepunt van de koers, maar eerst passeert de wielerkaravaan de steenkoolmijn van Arenberg, sinds 2012 uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed.

Spoorviaduct over de kasseistrook

Na enkele honderden meters over de kasseistrook duiken de renners onder een spoorbrug. Steenafval uit de mijn van Arenberg werd via een treinspoor afgevoerd naar een tientallen meter hoge puinberg, terril n° 171 aan het Mare à Goriaux verderop in het bos van Wallers.

Verdwenen spoorbrug

Een tweede spoorbrug staat vandaag beter bekend als Pont Gibus. Het brugdek zelf is verdwenen, alleen de twee brughoofden langs de kasseistrook herinnert nog aan de spoorweg. De acht kilometer lange lijn verbond twee transportaders in de mijnstreek rond Valenciennes met elkaar en werd later vernoemd naar een Franse wielrenner.

Overal in Noord-Frankrijk vind je nog sporen van het mijnbekken van Nord-Pas-de-Calais. Meer dan honderd restanten zijn zelfs ingeschreven op de lijst van werelderfgoed van Unesco.