Betonnen sluisbunker

KW-linie

Antitankgracht in Haacht

Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog startte het Belgische leger met de aanleg van een vijftig kilometer lange verdedigingslinie tussen Koningshooikt en Waver, kortweg de KW-linie.

  • Geschikt voor fietsers
  • Geschikt voor wandelaars
  • Bevat praktische informatie
  • Bevat links en achtergrond
  • Ontdek nog meer in de reisgids

De verdedigingslinie volgde onder meer het tracé van de de Dijle, kanalen, spoorwegbeddingen en overstromingsgebieden, allemaal natuurlijke hindernissen die verder werden versterkt met rijen gevechtsbunkers, antitankgrachten en stalen Cointet-elementen.

Cointet-elementen waren zware, stalen poorten. Door ze aan elkaar te klinken, vormden ze een ondoordringbare mobiele versperring, bijvoorbeeld om straten te barricaderen.

Achterhaald systeem

Doel van de KW-linie was om België na de Eerste Wereldoorlog te beschermen tegen een nieuwe inval door het Duitse leger. Samen met de Stelling van Antwerpen en de Forten rond Luik moest België ondoordringbaar worden. 

Maar eigenlijk was de stelling al achterhaald vooraleer hij goed en wel was afgewerkt. (Zweef)vliegtuigen lieten zich immers niet tegenhouden door dergelijke stellingen, zoals ook bleek in het oninneembaar gewaande fort van Eben-Emael.

Sluizen open

Toen het Duitse leger in mei 1940 België binnenviel, zorgde de KW-linie amper voor vertraging in de Duitse opmars, ook al werd het kunstmatig aangelegde overstromingsgebied tussen Haacht, Werchter en Wakkerzeel prompt onder water gezet. Vanuit een betonnen sluisbunker werden op 10 mei de sluizen opengedraaid en stroomde het Dijlewater in het overstromingsgebied.

Terugtrekking

Vijf dagen later werden in Wijgmaal de eerste Duitsers gesignaleerd en de dag daarop volgde het bevel tot terugtrekking. Ten zuiden van België hadden de Duitsers immers een doorbraak geforceerd bij Sedan waardoor het Belgische leger omsingeld dreigde te worden als ze zich niet halsoverkop zouden terugtrekken.

Betonnen muur

Wat achterbleef was een onder water gelopen gebied, verlaten bunkers en verdedigingsposten.

Om te verhinderen dat het water uit het overstromingsgebied het oosten van Haacht zou overspoelen, was een 3,5 kilometer lange antitankgracht aangelegd en versterkt met een betonnen muur. 

Achter de antitankgracht  schuilden nog eens tientallen verdedigingsbunkers, waarvan je in Haacht nog een terugvindt in het Haachts broek. De KW-bunker biedt vandaag onderdak aan spinnen, amfibieën en vleermuizen.

'Zoveel schoons'

Bij de aanleg van de KW-linie in 1939 verwijderde het leger over een breedte van honderden meters beplantingen en gebouwen: 'Ook de liefhebbers van natuurschoon, de wandelaars en buitenbewoners zien met treurnis zoveel schoons onwederroepelijk verdwijnen.' 

Achteraf bekeken zorgde de aanleg van de antitankgracht net voor een uniek stukje natuur, zeker nadat de zone rond de KW-linie in Haacht vanaf 1954 niet langer ingekleurd was als militair domein.

Hoe kan ik deze plaats bezoeken?

Deze info is alleen toegankelijk voor Plus-gebruikers. Als Plus-gebruiker:

  • Ontdek je het adres, gps-coördinaten en bezoekinstructies. Benieuwd? Bekijk een voorbeeld.
  • Krijg je toegang tot de kaart met 600 bestemmingen.
  • Ontvang je digitale reisgidsen, uitgestippelde routes voor wandelaars en fietsers, kortingen bij musea en toegang tot de nieuwste verhalen.

Krijg toegang 29,90 euro voor een heel jaar

Vind alle Plus-voordelen op een rijtje. Ben je al plus? Meld je aan

Plus-gebruikers geven Industriecultuur.be een gemiddelde score van 4,3/5!

 

Meer artikels over

Tweede Wereldoorlog
Vlaams-Brabant