Ateliers de Construction de Willebroeck

Bruggenbouwer uit Willebroek

De stalen hefbrug boven het zeekanaal Brussel-Schelde behoort tot de nalatenschap van de Société Anonyme des Ateliers de Construction de Willebroeck, ooit een internationaal vermaarde constructeur.

15 juni 2023

Geschikt voor fietsers

Bevat praktische informatie

Bevat links en achtergrond

Ontdek nog meer in de reisgids

De Ateliers de Construction de Willebroeck, bijnaam den IJzeren, werden in 1872 opgericht door Léopold Valentin. Hij vestigde zijn ateliers vlak bij het treinstation van Willebroek, namelijk aan het Oud-Stationsplein.

Internationale expansie

Een eerste wapenfeit werd de bouw van de Luiz I-boogbrug in de Portugese stad Porto die in 1886 werd ingehuldigd. De constructie van deze brug werd toevertrouwd aan de Ateliers de Construction de Willebroeck. Hij werd ontworpen door de technisch directeur van de firma, namelijk Théophile Seyrig.

Seyrig, van oorsprong een Duitse ingenieur, werkte eerst voor het bedrijf van Gustave Eiffel, maar in 1879 verhuisde hij naar het constructiebedrijf uit Willebroek (foto Wikimedia, Publiek domein). In het themanummer over bruggen van het magazine Erfgoed van Industrie en Techniek stond een van de bijdrages in het teken van het werk van Seyrig.

Meulestedebrug

In 1927 werd in Willebroek ook de nieuwe Gentse Meulestedebrug gebouwd ter vervanging van de tijdens de Eerste Wereldoorlog vernielde brug. In afwachting van de nieuwe brug verzorgde een overzetboot het vervoer tussen Meulestede en Wondelgem.

Bij de inhuldiging van de nieuwe Meulestedebrug werd de boot 'met petrol begoten en in brand gestoken' bij wijze van afscheid. Amper dertien jaar later werd de Meulestedebrug echter opnieuw opgeblazen door terugtrekkende genietroepen bij het begin van de Tweede Wereldoorlog.

In hetzelfde jaar als de opening van de Meulestedebrug bouwden de Ateliers de Construction de Willebroeck ook de bijna driehonderd meter hoge zendmasten van Belradio Ruiselede. Dat maakte radioverkeer met de Verenigde Staten mogelijk.

Bouw van de Vredesbrug

De Ateliers de Construction de Willebroeck bouwde de Vredesbrug voor zijn thuisstad tussen 1947 en 1952. Het stalen gevaarte verving een zwaaibrug die in mei 1940, tijdens de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog, onherstelbaar beschadigd raakte.

Wanneer binnen- en zeeschepen voorbijvaren, wordt het brugdek tot 35 meter omhoog getild en moet het wegverkeer wachten, vandaar de bijnaam brug der zuchten naar het vele gezucht tijdens het wachten.

Wannes Van de Velde wijdde in 1990 een nummer aan de brug van Willebroek. Wijlen Stijn De Paepe, de huisdichter van de krant De Morgen, haalde in zijn dagvers over de Vlaamse Canon ook de brug van Willebroek aan. Zo haalde de brug ook de Canon van Vlaanderen.

Nieuwe naam, nieuwe locatie

In 1960 veranderde het bedrijf van naam, voortaan gingen de werkplaatsen door het leven als de Compagnie Graver. De werkplaatsen verhuisden naar een nieuwe locatie in Willebroek, pal op de grens met Tisselt. Daar werden tot 2015 hogedrukvaten en onderdelen voor windmolens gebouwd, nu onder de naam G&G. In 2015 ging het bedrijf failliet, de gebouwen werden met de grond gelijk gemaakt.

Hoe kan ik deze plaats bezoeken?

De praktische bezoekinfo is alleen toegankelijk voor Plus-gebruikers. Als Plus-gebruiker:

Ontdek je het adres, gps-coördinaten en bezoekinstructies. Bekijk een voorbeeld.
Krijg je toegang tot de kaart met 600 bestemmingen.
Ontvang je digitale reisgidsen, uitgestippelde routes, maar ook
kortingen bij musea en
als eerste toegang tot de nieuwste verhalen.