Budabrug

Dit keer was het echter goed raak: het scheepvaartverkeer vanuit Antwerpen naar de Brusselse haven is al dagenlang gestremd, over de brug zullen maandenlang geen auto's of vrachtwagens kunnen rijden.

Nochtans was de Budabrug oorspronkelijk enkel bedoeld voor treinverkeer. Begin twintigste eeuw legde de Chemin de Fer Industriel (CFI) langs het Kanaal van Willebroek een netwerk van spoorwegen aan om de industriële ontwikkeling te stimuleren. 

Sporen naar de Cokeries de Marly

Om de linkeroever van het kanaal te bedienen, meer bepaald de cokesfabriek Cokeries de Marly die er in 1932 werd opgestart, bouwde CFI rond 1935 een spoorbrug boven het kanaal, een voorganger van de huidige Budabrug. 

Oorlogsvernielingen

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd de brug vernield toen het Engelse leger zich in mei 1940 terugtrok. De Duitse bezetter zag al snel het belang in van de cokesfabriek van Marly en legde een houten hefbrug aan boven het kanaal die de bevoorrading van de cokesfabriek verzekerde.

Ook die brug was geen lang leven gegund. In de zomer van 1951 werd ze zo zwaar toegetakeld na een aanvaring tussen twee aken, dat ze moest worden afgebroken.

Bouw Budabrug

De Budabrug overspant 33 meter en is 43 meter hoog waardoor ook zeeschepen de haven van Brussel kunnen binnenvaren. Ze werd gebouwd door Baume & Marpent, een metaalconstructeur uit Haine-Saint-Pierre bij La Louvière. 

Het Beleg van Buda

De brug nam vermoedelijk de naam over van een nabijgelegen afspanning die Buda werd genoemd, een eerbetoon aan de stad Buda die in 1686 door de legers van de Heilige Liga en het Habsburgse Rijk werd veroverd op het Ottomaanse Rijk.

Het wapenfeit maakte in die tijd zo'n grote indruk in onze contreien dat verschillende herbergen, wijken,... zich Buda gingen noemen. Het verklaart waarom er ook een Budabrug in Kortrijk ligt.

Treinen, de bestaansreden van de Budabrug, zijn in de eenentwintigste eeuw in geen velden of wegen meer te bespeuren langs het kanaal. Met de sluiting van de Cokeries de Marly in 1993 en van Renault Vilvoorde in 1997 viel ook het doek voor het industriële spoornet.