In 1847 kwam de steenkool- en staalindustrie in het Duitse Ruhrgebied op kruissnelheid, industrieel Franz Haniel plantte dat jaar een steenkoolmijn in Essen.
Kokerei Zollverein
In 1993 is de cokesfabriek "Kokerei Zollverein" al aan het einde van zijn Latijn: de staalcrisis van de jaren 90 doet de vraag naar cokes wegsmelten.
26 mei 2017
Nochtans begint de productie er pas in 1961. Het ontwerp komt van de tekentafel van architect Fritz Schupp, die eerder ook al de vlakbij gelegen schachtgebouwen van de steenkoolmijn Zollverein tekende.
Uitbreiding
Van bij het begin telt de cokesfabriek al 192 ovens, in 1973 breidt de capaciteit uit tot 304 ovens.
De ovens verhitten steenkool, waardoor het gas eruit ontsnapt en je cokes overhoudt.
Die cokes verdwijnen in hoogovens voor de productie van staal. De Kokerei Zollverein produceerde dagelijks 8.000 ton cokes.
Na de sluiting in 1993 circuleren er plannen om de fabriek van de hand te doen aan China, maar het idee loopt al snel op de klippen.
Toeristische herbestemming
In plaats van de fabriek plat te walsen, het lot waaraan de cokesfabriek van Zeebrugge niet kon ontsnappen, krijgt de Kokerei Zollverein een toeristische invulling.
Schaatsbaan
Nu kan je 's winters langs de zes meter hoge ovens van de cokesfabriek schaatsen, op het reuzenrad klimmen of een duik nemen in het zwembad.
De inspanningen worden in 2002 bekroond, wanneer de UNESCO de Kokerei en de Zeche Zollverein op de lijst van werelderfgoed inschrijft.
Links
- Baukunst: Kokerei Zollverein
- Industriedenkmal Stiftung: die Kokerei Zollverein
- Route Industriekultur: Themenroute 2 - Industrielle Kulturlandschaft Zollverein
- UNESCO World Heritage Centre: Zollverein Coal Mine Industrial Complex in Essen
- Wikipedia: Kokerei Zollverein
Praktische informatie
Zeche Zollverein
Gelsenkirchener Str. 181
45309 Essen
Tel: +49 (0)201 830 3-60
Fax: +49 (0)201 830 36-20
besucherzentrum@zollverein.de
Lees ook
