Puits Cuvelette

Vanaf de Frans-Duitse oorlog van 1870-1871 tot in 1918 was de Franse grensstreek Elzas-Lotharingen geannexeerd door Duitsland. Als gevolg van het Verdrag van Versailles werd de regio na afloop van de Eerste Wereldoorlog teruggegeven aan de Fransen. Dat zette de deuren open voor de ontginning van het mijngebied.

De mijnen schoten er als paddenstoelen uit de grond. Zo werden in de mijngemeente Merlebach begin 1930 twee schachten opgetrokken, Cuvelette Nord en Cuvelette Sud. 

Z-vormige Cuvelette Nord

De noordelijke schacht reikte tot 1288 meter onder de grond en was tot 1966 operationeel om steenkool boven te halen. Voortaan deed de schachtbok dienst als lift voor machines en hout naar de ondergrondse galerijen.

In 1991 werd de schachtbok vernieuwd door een Z-vormig, geel exemplaar van 58 meter hoog. Kosten op het sterfhuis. Nog geen decennium later doofden alle mijnactiviteiten uit in het Lotharingse mijngebied.

Betonnen Cuvelette Sud

De zuidelijke schachtbok werd ook begin de jaren 1930 opgetrokken, de schacht ging tot 600 meter diep. Deze schacht was vanaf de jaren zestig alleen nog in gebruik als ventilatieschacht voor naburige mijnen.

Ondanks de moderniseringen in de jaren negentig, viel het doek voor het ondersteunende mijncomplex in Cuvelette begin twintigste eeuw. In april 2003 gooide de steenkoolmijn La Houve in Creutzwald als laatste van het Lotharingse bekken de handdoek in de ring.

In Merlebach werden de twee Cuvelette-schachten begin deze eeuw opgevuld, de metalen en betonnen schachtbok bleven wel bewaard.