Soldatenfriedhof Vladslo

Als eerbetoon voor haar overleden zoon ontwierp zijn moeder en beeldhouwster Käthe Kollwitz  'Het Treurende Ouderpaar'. De beeldengroep stelt de rouwende ouders voor van Peter Kollwitz. Het beeld werd in 1932 eerst neergepoot op de voormalige begraafplaats Roggeveld in het Diksmuidse gehucht Esen.

Nadat die begraafplaats werd ontruimd, verhuisde zowel het lichaam van Peter als de beeldengroep naar de huidige Duitse militaire begraafplaats van Vladslo. De beeldengroep werd opgenomen in de Canon van Vlaanderen als uitdrukking van het universele leed van de Eerste Wereldoorlog en uitgeroepen tot strafste topstuk van Vlaanderen. De begraafplaats zelf werd in 2023 uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed.

'Ontaarde' kunst

Wie het niet zo op het werk van Kollwitz begrepen had, waren de nationaalsocialisten. Zij verklaarden haar beeldhouwwerken in aanloop naar de Tweede Wereldoorlog als 'entartet' (ofwel ontaard) en dwongen haar ontslag te nemen van de Pruisische Acadmie van Beeldende Kunsten. 

Begraafplaats Vladslo

De eerste Duitse oorlogsslachtoffers werden al vanaf oktober 1914, tijdens de Slag aan de IJzer, op deze plaats begraven, namelijk in het Praatbos. Verschillende Duitse begraafplaatsen werden in de jaren 1950 samengebracht in Vladso. Er liggen nu naar schatting meer dan 25.000 Duitse soldaten begraven.

In het Praatbos achter de begraafplaats stuit je nog op enkele betonnen bunkers en een Duitse gedenkmuur.