Er waait een doodse stilte door de straten van het mijndorp Asproni. Halfweg de twintigste eeuw trok de laatste inwoner hier de deur achter zich dicht.
Seddas Moddizzis
De bodem van Sardinië bulkt van de delfstoffen en dat was in de heuvels bij het dorpje Gonnesa niet anders. Halfweg 19de eeuw ontdekten enkele ondernemers er zinkerts.
4 juli 2019
Alleen: ze zaten krap bij kas. Giorgio Asproni, een mijningenieur die onder meer in België de mosterd haalde, ruikte zijn kans en nam de mijnconcessie over.
Gouden jaren
Onder zijn bewind onderging de mijn een metamorfose. Asproni liet in 1893 nieuwe wegen aanleggen en een wasserij bouwen om de gedolven mineralen te behandelen. Met succes.
Jarenlang draaide de mijn op volle toeren. Asproni werd een van de pioniers van de mijnbouw in Sardinië, weliswaar ten koste van de honderden arbeiders die in benarde omstandigheden de tonnen lood, zink en barium moesten opgraven. Zij kregen onderdak in het mijndorp vlakbij: Villaggio Asproni.
Montiponi
Na het overlijden van Asproni in 1936 kwam de mijn in handen van de Montiponi-groep. Zij investeerde een smak geld in een nieuwe wasserij en de modernisering van de mijn.
Toch was het einde nabij. In 1963 sloot Seddas Moddizzis. Wat overblijft zijn de vervallen ruïnes van onder meer de ontmantelde wasserij.
Links
- Carbonia Iglesias: Miniera di Seddas Moddizzis
- Mindat.org: Seddas Moddizzis Mine
- Miniere di Sardegna: Seddas Moddizzis
Praktische informatie
Gonnesa (Sardinië), Italië
De Seddas Moddizzis-mijn bereik je vanuit het dorp Gonnesa te voet via een twee kilometer lange, onverharde weg.
Lees ook
