Évin-Malmaison

De steenkoolmijn belandde al snel in woelig waardig. In 1914 brak namelijk de Eerste Wereldoorlog uit en werd het Noord-Franse mijnbekken overspoeld door het Duitse leger. 

Net als ruim honderd andere steenkoolmijnen, werd ook deze mijn geplunderd door het Duitse leger. Het duurde tot 1927 vooraleer de mijnbouw in Évin-Malmaison werd hervat.

Na de Tweede Wereldoorlog verdween het mijnbouwbedrijf Compagnie des mines de Dourges van het toneel en volgde een nationalisering. 

Schachtbok uit Marles-les-Mines

De mijngalerijen onder het dorpje Évin-Malmaison werden verbonden met die van Oignies en de put werd voortaan ingezet als ventilatieschacht. Daartoe werd de oude schachtbok in maart 1968 vervangen door een exemplaar afkomstig uit de mijn van Marles-les-Mines.

Na de sluiting van de Noord-Franse mijnen eind twintigste eeuw werd de Fosse n°8-8bis bijna volledig met de grond gelijk gemaakt. Van de extractiegebouwen, kabels en kolenwasserijen verdween elk spoor.

Alleen enkele bijgebouwen en de ijzeren schachtbok, intussen meer dan een eeuw oud, ontsnapten op de valreep aan de sloopwerken. In 2012 werd hij, samen met honderden andere mijnconstructies, toegevoegd aan de Unesco-lijst van Werelderfgoed.