Markizaat van Lede

Het park van het Oost-Vlaamse Lede is al sinds 1200 de uitvalsbasis van de Heren van Lede. Ze lieten er een riant slot bouwen en kregen in 1633 promotie, toen ze de titel van markies kregen.

8 juni 2016

De laatste markies van Lede, Emmanuel de Bette, nam de Italiaanse architect Giovanni Niccolo Servandoni onder de arm om het markizaatkasteel in 1749 grondig te verbouwen. Hij parkeerde voor de gevel een nieuwe gevel met Dorische zuilen en een driehoekig fronton met daarop de wapens van de familie Bette.

Na de Franse Revolutie verdwenen markiezen en andere adelijke titels onder het stof en werd het markizaat volgens heemkundige Dirk D'Haese gebruikt als weverij, jeneverstokerij, tabaks- en suikerfabriek. Begin 20e eeuw maakte het markizaat deel uit van het schoolcomplex van het Koninklijk Gesticht van Mesen.

Na de sloop van de schoolvleugels en de kasteeltoren werd enkel de ruïne van het markizaat geconsolideerd en vormt het nu de toegangspoort tot het achterliggende park van Mesen.

In de kijker