Met zijn twee schachtbokken, watertorens, badzalen, kolenwasserijen en losvloeren is de steenkoolmijn van Beringen de meest complete mijnsite van Limburg.

Directeurswoning Beringen
Toen Limburg begin 20e eeuw het eldorado werd van België en steenkoolmijnen uit de grond rezen als paddenstoelen, verschenen in hun kielzog ook tuinwijken, ingenieurs- en directeurswoningen.
15 februari 2021
Pal voor de steenkoolmijn van Beringen werd in 1912 de riante directeurswoning gebouwd. Hier woonde de vertegenwoordiger van de Franse aandeelhouders van de 'SA Charbonnages de Beeringen'.
Zijn optrekje was omringd met Franse en Engelse tuinen. Zwart-witfoto's laten een kast van een villa zien die was afgewerkt met een torentje, wintertuin, erkers en imitatie-vakwerk.


Daar blijft niet veel meer van over. In de jaren 80 was Beringen jarenlang in de greep van een pyromaan. Tientallen keren sloeg hij toe. Ook bij de directeurswoning ging hij over de vloer. Het werd volledig in de as gelegd.

Aangezien de villa beschermd werd als dorpsgezicht, bleef het in zijn ruïneuze toestand overeind. Grootse renovatieplannen, zoals een vergadercentrum of een verzorgingstehuis voor posttraumatici, bleven bij dromen.
Het verwilderde park werd in 2006 gewied en heraangelegd met in het midden ervan de ruïne van de directeurswoning, een stille getuige van de pracht en praal van weleer.
- Toerisme Beringen: Park van de directeur
Toegang via Koolmijnlaan of Tennisstraat.