Camus Haut

Om de mijnwerkers en hun familie onderdak te geven in de buurt van de mijnen, werden vanaf 1954 woonblokken gebouwd van het type Camus, vernoemd naar de Franse ingenieur Raymond Camus. Hij ontwikkelde een van de eerste succesvolle prefab bouwsystemen in Frankrijk.

Een huis in 2 weken

In fabrieken werden de betonnen prefabelementen gegoten waaronder gevels, binnenmuren, trappen en vloeren. Daarna werden de onderdelen naar de bouwplaats vervoerd en daar samengesteld. In amper twee weken was het mogelijk om een huis te bouwen.

Verdwenen

De levensduur van Camus' woningen vormden hun achilleshiel: ze waren bedoeld om hooguit 25 jaar lang mee te gaan. Bovendien vloog de warmte langs kieren en spleten naar buiten door de amper geïsoleerde huizen. Dat verklaart waarom de prefabhuizen stelselmatig uit het Noord-Franse straatbeeld verdwenen.

Zo ook in Annay-sous-Lens. De bouw van de Camus-blokken in de Cité du Maréchal Leclerc startte in 1957. Begin deze eeuw werden alle prefabhuizen met de grond gelijk gemaakt en vervangen door nieuwbouw. Slechts één blok van zes woningen bleef bewaard.

Sinds 2012 is de Camus een van de elementen die ingeschreven zijn op de werelderfgoedlijst van Unesco, maar het gebouw is tot op de draad versleten. De Unesco-status maakt de renovatie niet makkelijker: gevels moeten intact blijven, wat het prijskaartje van een herbestemming doet oplopen tot 2 miljoen euro.

Plannen om van de Camus een museum of opnieuw huizen te maken, zijn gestrand. De burgemeester van de gemeente stuurt aan op de declassering van het woonblok om het daarna te kunnen slopen.