Vlak bij het grensstation van Treignes werd begin twintigste eeuw een watertoren opgericht om de stoomlocomotieven tussen Charleroi en de Franse grens te bevoorraden.

Watertoren van Denderleeuw
Eind 1966 pufte de laatste stoomtrein in officiële dienst over de Belgische sporen. Station Denderleeuw was het eindstation. Niet toevallig vind je daar nog een laatste verwijzing naar het tijdperk van de stoomtreinen.
17 februari 2023
Tussen de sporen staat namelijk een watertoren om stoomtreinen te bevoorraden. De watertoren werd in 1925 opgericht, de Intze-kuip bovenop de pyramidale sokkel werd gevuld met gezuiverd water uit de Dender.
De naam van de waterkuip verwijst naar de Duitse waterbouwkundige ingenieur Otto Intze. Hij ontwierp de waterbak van watertorens op zo'n manier dat een slanke draagconstructie mogelijk werd. In de betonnen kuip van Denderleeuw paste zo'n 300 m³ water.
Skeletbouw

De watertoren van Denderleeuw had een bijna identieke tweelingbroer bij het station van Doornik, maar dat exemplaar sneuvelde al in de jaren tachtig.
Wat dit type watertorens uit de jaren 1920 uniek maakte, was de skeletbouw die werd opgevuld met metselwerk en de verticale ribben die doorliepen tot onder de bodem van de uitkragende kuip.
Zoektocht
Al decennia stond de watertoren van Denderleeuw er ongebruikt bij. Weliswaar zocht de gemeente Denderleeuw een nieuwe invulling, maar die pogingen werden doorkruist door de slechte toegankelijkheid van de watertoren. Hij staat namelijk pal tussen de sporen.

Sloopvergunning
De NMBS heeft nu een sloopvergunning aangevraagd omdat de vervallen toestand niet langer houdbaar is en de veiligheid in het gedrang komt. Een eeuwfeest voor de watertoren van Denderleeuw zit er dus niet meer in.
- vrtnws: Watertoren aan station Denderleeuw wordt gesloopt
- Inventaris Onroerend Erfgoed: Watertoren Denderleeuw
Van Craenenbroeck, W. (1991). Eenheid in verscheidenheid : watertorens in België. Brussel: NAVEWA.
De Guido Gezellestraat in Denderleeuw biedt je het beste uitzicht op de watertoren.