Leerlooierij Schotte

Schotte ontkiemde tot een van de kroonjuwelen van de Belgische economie door haar innovatieve aanpak: het was een van de eersten in België die chemische chroomzouten losliet op het leer.

Stank

Enkel het milieu vaarde er niet wel bij. Schotte stonk, zorgde voor lawaaihinder en vervuilde de Dender. In de jaren '90 zouden onder meer de strengere milieunormen Schotte de das omdoen.

Sporen

Na de sluiting stond Schotte vijftien jaar leeg. In het ooit ultramoderne complex waren nog sporen te vinden van het leerlooien, maar voor de eeuwigheid was deze fabriek niet gebouwd. De daken zakten in, bomen en struiken zochten hun weg rond en in de gebouwen.

Sportcomplex

Uiteindelijk verdween Schotte in 2013 onder de sloophamer om plaats te maken voor een multifunctioneel sportcomplex. Ook de kluizenzaal, met zijn gedecoreerde plafonds, was niet meer te redden.

Bleven nog over: de fabriekspoort, de conciërgewoning, een administratief gebouw, twee schouwen en de fabrieksmuur langs de Kapellekensbaan.

Schoorstenen

Over de redding van de schouwen ontstond midden 2015 onenigheid, toen bleek dat de renovatie ervan financieel uit de hand dreigde te lopen.

Na een open brief van 3 cultuurverenigingen, die pleiten tot vrijwaren van het resterende industrieel erfgoed, besliste de stad Aalst om de schouwen dan toch te behouden. 

In De Standaard leidde dat tot het artikel Zeg niet te gauw: 't is maar een schouw.

Klimschouw

In de "Kapellekensbaan" van Louis-Paul Boon vormt de muur van Schotte het decor van de dekenfabriek "De Labor". Vandaar dat de bakstenen muur in 2012  werd opgeknapt.