Zeche Zollern

Jugendstil in een steenkoolmijn

In 1890 schieten de steenkoolmijnen in het Duitse Ruhrgebied als paddenstoelen uit de grond. De Zeche Zollern is een van de 70 nieuwkomers die je vandaag nog kunt bezoeken.

15 december 2015

De steenkoolmijn bestaat uit verschillende schachtbokken, een kolenwasserij en een cokesfabriek, die in 1918 alweer stilgelegd en gesloopt wordt wegens niet rendabel.

Voor het ontwerp van de gebouwen, doet het mijnbedrijf een beroep op architect Paul Knobbe.

Enkel zijn ontwerp van de machinehal belandt in de prullenbak en wordt vervangen door een gevel in staalvakwerk, ontworpen door de Berlijnse architect Bruno Möhring.

Het portaal is opgetrokken in Jugendstil, uniek voor een industriegebouw in Europa.

Geen orginele schachtbokken

Het 36 meter hoge schachtbok boven de 491 meter diepe put II stond oorspronkelijk in de mijn Zeche Wilhelmina Viktoria in Gelsenkirchen en werd in 1988 verhuisd naar de Zeche Zollern, waar de originele schachtbok in 1969 werd afgebroken.

Ook de tweede schachtbok boven put IV is niet origineel, maar is afkomstig van de mijn Friedrich der Große, heropgebouwd in 1988. Het oorspronkelijk exemplaar sneuvelde in 1941.

Meer dan 1.500 à 2.500 werknemers verdienen hier vele decennia lang hun boterham. Maar door de kolencrisis in de jaren '60 volgt de sluiting.

De machinehal ontsnapt ei zo na aan de sloophamer dankzij een reddingsactie van architect Hans Paul Koellmann en het fotografie-echtpaar Bernd en Hilla Becher.