Een jaar later mocht "Il Duce" al het lintje doorknippen van de stad. Wie in de mijn werkte, kreeg onderdak in de appartementsblokken in Carbonia. Ten minste wie zich plooide naar de wensen van het bedrijf. Wie klaagde, kon inpakken. Vakbonden waren al helemaal ondenkbaar.
16.000 kompels werkten hier dag en nacht in drie ploegen. Het werd de grootste steenkoolmijn van Italië en beleefde gouden jaren tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar de val van Mussollini sleurde de mijnstad mee de dieperik in.