Tunnel van Dalhem

De tunnelmonden werden in 1904 opgesmukt met bakstenen rondboogportalen die met hun kantelen en hoektorens eerder een middeleeuwse burcht doen vermoeden. Voortaan was Dalhem rechtstreeks verbonden met Luik, al duurde het ritje tussen beide plaatsen ruim anderhalf uur.

Tot 1948 rammelden reizigerstrams tussen Luik en Dalhem, de rest van het spoor richting 's Gravenvoeren werd tijdens de Tweede Wereldoorlog opgebroken door de Duitse bezetter. Er bleven wel goederentreinen over de sporen daveren, meer bepaald kolenwagons uit de steenkoolmijn van Blegny-Trembleur. 

Li Trimbleu

Nog voor de mijn als laatste zetel in het Luikse haar productie stopzette op 31 maart 1980, namen vrachtwagens steeds meer de rol over van vervoer per spoor. Om het lijntje van de ondergang te redden, werd 'Li Trimbleu' boven de doopvont gehouden.

Deze toeristische trein bolde tussen de mijn van Blegny en Warsage en doorkruiste de monumentale tunnel van Dalhem. Maar op 5 oktober 1991 liep het net daar helemaal fout.

Treinramp

De spoorlijn zelf raakte vergeten, de rondboogportalen verbrokkelden en de tunnel van Dalhem werd bijna 30 jaar lang vergrendeld.

Fiets- en wandelroute

Pas enkele jaren geleden kregen beide portalen een grondige opknapbeurt en werd de tunnel in 2020 weer geopend, weliswaar niet langer voor treinen, maar voor fietsers en wandelaars. 

In de tunnelkoker bevinden zich nog de rails van weleer terwijl een monument aan het zuidportaal herinnert aan de treinramp van 1991.