Anhalter Bahnhof

Verdwenen station Anhalter Bahnhof

Rond 1880 was het Berlijnse kopstation Anhalter Bahnhof een van de grootste stations van Europa, maar schade tijdens de Tweede Wereldoorlog en de splitsing van Berlijn gaven het station de genadeslag.

4 april 2022

Het monumentale gebouw kwam uit de pen van architect Franz Schwechten die ook de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche in Berlijn tekende.

Het glazen dak was tot 34 meter hoog en overspande zes sporen. Vanop de perrons kon je op de trein stappen richting Dresden, Praag, Wenen, Romen, Napels en Athene (foto: Public Domain).

Südbahnhof van Germania

In de dromen van nazi-architect Albert Speer viel het Anhalter Bahnhof eigenlijk nog een maatje te klein uit. Het 'Südbahnhof' dat hij er wilde bouwen, moest 400 op 460 meter groot worden en wel twintig sporen tellen.

Maar geallieerde bombardementen op het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben het station aan flarden geslagen. Ook al werd het station nadien nog tijdelijk opgelapt, in 1952 sloot het voorgoed de deuren aangezien het station in West-Berlijn lag terwijl de meeste treinen die er binnen tuften uit Oost-Duitsland kwamen.

Portiek

Op de noordelijke voorportiek na, ooit meer dan honderd meter breed, werd Anhalter Bahnhof volledig met de grond gelijk gemaakt. In het Deutschen Technikmuseum vlakbij vind je nog een maquette terug van het reusachtige gebouw.

Pal achter de ruïne begint binnenkort de bouw van het Exilemuseum Berlin dat het verhaal vertelt over de duizenden inwoners van de stad die de benen namen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Perrons

De perrons van Anhalter Bahnhof strekten zich uit tot driehonderd meter achter de stationsportiek. Daar werd in 2006 het Elise-Tilse-Park aangelegd waar je tot op vandaag de perrons herkent van het verdwenen Anhalter Bahnhof.