Kanaal Ieper-Komen

Het mislukte kanaal van Ieper

De IJzer met de Leie verbinden, dat is de droom die het kanaal Ieper-Komen moet waarmaken. In 1864 starten daarom de graafwerken, maar grondverschuivingen bij de heuvelrug in Hollebeke gooien al snel roet in het eten.

28 februari 2015

Daar moet het kanaal door een tunnel, maar de bouw ervan draait twee keer uit op een mislukking. Ook de poging een sleuf uit te graven mislukt door de beweeglijke grondlagen, schrijft Onroerend Erfgoed.

Sluis

Begin 20ste eeuw volgt een vierde, en laatste, poging om het kanaal door de onstabiele grond in Hollebeke te loodsen. Plan is het kanaal er 5 meter te verhogen en met sluizen te werken.

De restanten van een van die bakstenen sluizen zijn sinds 2000 geklasseerd.

Ook dat loopt faliekant af. Ter hoogte van de Sint-Elooistraat bouwen de ingenieurs de ijzeren Sint-Elooibrug, die op 2 imposante pijlers rust.

Kaartenhuisje

Al enkele maanden na de bouw ervan komen de eerste barsten. De pijlers schuiven langzaam weg en op 10 juni 1913 stort een derde van de brug in.

Een maand later is ook de rest van de brug als een kaartenhuisje in elkaar gestort. De bakstenen restanten van de brug liggen nu werkloos langs het kanaal.

Eerste Wereldoorlog

De kunstmatige ophoging die ontstaan is door de uitgegraven aarde zorgt voor een prima uitzichtspunt tijdens de Eerste Wereldoorlog. "The Bluff" wordt het strijdtoneel van de strijdende kampen.

Resten van bunkers en kraters van bominslagen langs de oevers van het kanaal herinneren nog altijd aan de strijd die er gevoerd werd in de Eerste Wereldoorlog.

Na de Eerste Wereldoorlog blijven er plannen circuleren om het kanaal af te werken, maar in 1967 wordt de plannen definitief ten grave gedragen. De sleuf in Hollebeke is in 1970 ingericht als provinciaal domein.