Halfweg de N4, de langste nationale weg van België, even uitblazen? Dat kon in de waterglijbanen bij Marche-en-Famenne.
Andere onderwerpen
Sinds 2005 staat het zwembad Blub in het Berlijnse Neukölln droog. Gewelddadige jeugdbendes, ratten en hygiëneproblemen leiden tot de ondergang.
De boog kan niet altijd gespannen staan voor de Russische soldaten die tijdens de Koude Oorlog in de verboden stad Wünsdorf bivakeren. In de zuidelijke vleugel van het "Haus der Offiziere" bevindt zich een binnenbad en sauna.
Eén van de eerste openluchtzwembaden van België staat in Spiere-Helkijn. Een waterzuiveringsstation aan de monding van de Spierebeek in de Schelde werd in 1935 omgebouwd tot openluchtzwembad.
De kasseistrook van Wallers naar Hélesmes speelt elk jaar een glansrol in Parijs-Roubaix. Tot honderd jaar geleden donderden wagons stampvol steenkool boven de kasseistrook.
Tot diep in de jaren 80 zijn raceauto's de baas op de ovaalvormige Almaring, een 750 meter lang circuit in het Duitse Ruhrgebied.
Een 75 jaar oud schaalmodel is het enige wat nog herinnert aan de plannen voor de bouw van een nieuwe zuidelijke bocht op het AVUS-circuit in Berlijn.
Op het futuristische circuit van Nijvel vond op 4 juni 1972 en 12 mei 1974 de GP Formule 1 van België plaats. Beide keren ontkurkte Emerson Fittipaldi de champagne. Vandaag blijft er niets meer van over.
Begin oktober 1944 bombardeerde de Britse luchtmacht de zeedijk bij het Nederlandse Ritthem. Doel was Walcheren onder water te zetten en het Duitse leger er te verjagen.
De luchtwachttoren Eede-Aardenburg is een van de 276 uitkijkposten die op het kookpunt van de Koude Oorlog werden gebouwd in Nederland.
In het Franse Illies, een dorpje zo'n 20 kilometer ten westen van Rijsel, liet het Duitse leger tientallen bunkers achter na de Eerste Wereldoorlog.
In 2005 ontdekte Klerkenaar Brecht Schotte in het Vrijbos in Houthulst de betonnen lanceerplaat van een Duitse V1-lanceerbasis uit de Tweede Wereldoorlog.
Te midden van weides en maïsvelden schoot anderhalve eeuw geleden een neogotische arcade uit de grond, de 'Uitkijk', in de volksmond beter bekend als 'de Galge'.
De uitrol van het Limburgse mijnbekken ging niet alleen gepaard met de aanleg van spoorwegen, de oprichting van mijngebouwen en hele tuinwijken, ook gemeenschappelijke voorzieningen zagen het licht, zoals zaal De Kring in Waterschei.
In de schaduw van het koninklijk domein van Laken liet koning Leopold II eind 19e eeuw de serres van Stuyvenberg bouwen van waaruit hij à volonté bloemen en planten kon laten aanrukken om de koninklijke verblijven op te fleuren.
Europese tuinen en parken werden vanaf de 18e eeuw overspoeld door follies: nutteloze gebouwen met als enige doel een decoratieve functie. Denk aan namaakgrotten, ruïnes van tempels, abdijen of kastelen.
Het luxehotel Heinrich Heine opent in 1898 de deuren onder de naam "Fürst zu Stolberg".
In 1935 gaf Adolf Hitler het startsein voor de bouw van een megalomane vakantiekolonie in Prora, op het Duitse eiland Rügen.
De RTT Home was een van de tientallen vakantiekolonies aan de Belgische kust. Vanaf 1950 konden kinderen van RTT-personeel (het vroegere Proximus) hier op vakantie komen.
Camping Jacques Junior moest, net als buurman Camping Cosmos, opkrassen uit het beschermd duinengebied.
Het voormalige weeshuis van Morlanwelz is nog maar een schim van zichzelf. Nochtans was het begin twintigste eeuw het sociale uithangbord van de liberale filantroop Raoul Warocqué.
De Heren van Grimbergen, het adelijke geslacht de Mérode, Van Glymes en Van der Aa. Aan bewoners met een eigen wapenschild geen gebrek in het Prinsenkasteel van Grimbergen.
Toen Limburg begin 20e eeuw het eldorado werd van België en steenkoolmijnen uit de grond rezen als paddenstoelen, verschenen in hun kielzog ook tuinwijken, ingenieurs- en directeurswoningen.
Voorjaar 1969. De straten van Orgosolo worden behangen met affiches van de Italiaanse regering. Herders en boeren worden gesommeerd de weides rond Pratobello, vlak bij Orgosolo, te verlaten.
De veerhaven in Sassnitz was jarenlang een van de zwaar bewaakte grensovergangen van de DDR, de Duitse Democratische Republiek.
Dicht bij Potsdamer Platz verschuilt zich een wachttoren van de eerste generatie tussen de wolkenkrabbers.
De Berlijnse Muur heeft nog altijd niet al zijn geheimen prijsgegeven: pas dit jaar werden twee vergeten stukken van de Muur (her)ontdekt.
620 kilometer grens scheidt ons land van Frankrijk. Een grens die je nu achteloos kunt oversteken. Dat was ooit anders.
Eind 19de eeuw hield de longziekte tuberculose lelijk huis in Berlijn. Daar zagen ze de besmettelijke patiënten liever gaan dan komen. Aan de rand van Berlijn werd daarom in 1898 het sanatorium Beelitz Heilstätten opgetrokken.
Tussen 1921 en 1981 vinden 1.750 patiënten hun laatste rustplaats op het kerkhof van het Rijkskrankzinnigengesticht van Rekem.
Te midden van de groene heuvels ligt het preventorium van Dolhain, dat vanaf 1955 plaats bood aan zo'n 150 kinderen die besmet waren met tuberculose.
Ondanks het feit dat de verpleegsterschool van Ronse pas in 1978 gebouwd is, stond het gebouw ruim tien jaar leeg voordat het volledig met de grond gelijk gemaakt werd.
Blauwe ventilatiebuizen steken als kanonlopen uit de voormalige Onderzoeksfaciliteit voor experimentele geneeskunde in Berlijn, een toonbeeld van brutalisme waar beton de plak zwaait.
De Behrensbau is de kers op de taart van het Berlijnse industriegebied Oberschöneweide. Architect en AEG-ontwerper Peter Behrens zette er in 1917 de automobielfabriek Nationale Automobil Gesellschaft (NAG) neer, een dochteronderneming van AEG.
Een rij stenen snijdt het wijkpark "De Porre" in Gentbrugge in tweeën. Wie iets dichter kijkt, ziet al snel dat sommige stenen genummerd zijn en andere een wel heel elegante vorm hebben. Dit is meer dan een hoop oude stenen.
In 1998 trekt het postsorteercentrum Brussel X weg uit het Zuidstation in Brussel.
Aan de oevers van de Wye in Wales rust de kloosterruïne van Tintern Abbey. Net zoals de abdij van Villers-la-Ville in ons land, werd Tintern Abbey bevolkt door monniken van de Cisterciënzer Orde.
De uitrol van het Limburgse mijnbekken ging niet alleen gepaard met de aanleg van spoorwegen, de oprichting van mijngebouwen en hele tuinwijken, ook gemeenschappelijke voorzieningen zagen het licht, zoals zaal De Kring in Waterschei.
Ruim driehonderd meter ondergrondse grafgalerijen strekken zich uit onder het kerkhof van Laken.
In de vallei van de rivier de Thyle stroomde een groepje monniken in 1146 samen om de abdij van Villers uit de grond te stampen.
