V1-basis in Houthulst

Vliegende bommen in het Vrijbos

In 2005 ontdekte Klerkenaar Brecht Schotte in het Vrijbos in Houthulst de betonnen lanceerplaat van een Duitse V1-lanceerbasis uit de Tweede Wereldoorlog.

3 juli 2022

Bedoeling was om vanuit Houthulst V1-bommen af te schieten op Londen, zo'n 220 kilometer in vogelvlucht. Maar waarom verscheen net hier een V1-basis?

Nadat het Derde Rijk in Peenemünde de V1, een vliegende bom, had ontwikkeld, werden in het Franse Pas-de Calais tientallen lanceerbases aangelegd om de bommen af te schieten richting Londen. Door de geallieerde landing in Normandië en bombardementen op hun V1-sites, weken de Duitsers uit naar West-Vlaanderen om lanceerbasissen op te richten.

Op meer dan dertig plaatsen, van Rumbeke tot Koekelare, werden basissen gepland. Slechts een handvol werd effectief gebouwd, waaronder eentje in het Canadabos in Proven en in Houthulst.

Lanceerschans

Zo'n V1-basis bestond uit technische gebouwen, een richtplaat om de V1 af te stellen en een metalen schans van waarop de vliegende bom werd afgeschoten. In Eperlecques (foto) vind je nog zo'n authentieke lanceerschans terug.

Bouw van de basis in Houthulst

Russische krijgsgevangenen begonnen in juli 1944 met de bouw van de basis in Houthulst. Te laat. Begin september 1944 werd West-Vlaanderen bevrijd door Canadese en Poolse troepen, de Duitsers poetsten de plaat en de V1-basis bleef onafgewerkt achter.

Vandaag blijft er van de V1-basis niet veel meer over. De ijzeren constructie waarlangs de vliegende bommen de lucht werden ingekatapulteerd, werd na de Tweede Wereldoorlog nog als glijbaan gebruikt door kinderen en later afgebroken om te verkopen als oud ijzer. Je herkent nog een steunblok waarop de peilers van de schans rustten, de overige funderingen zijn gesloopt.

De afvuurplaat, een blok gewapend beton, is wel nog te zien. Die ving de terugstoot na de lancering van de bom op. De dwarse gleuven dienden om de stoomkatapult te verankeren.