Slagveld Tête des Faux

Al van bij het losbarsten van de Eerste Wereldoorlog waren de Franse en de Duitse legers er als de kippen bij om de berg met zijn panoramisch uitzicht op de omliggende dorpen en wegen te veroveren.

Col de Bonhomme

Duitse soldaten bestookten vanop de flanken van Tête des Faux de bergpas van Bonhomme, tot op vandaag een van de belangrijkste wegen die de Vogezen doorkruisen. Onder meer een Frans kamp werd aan flarden geschoten, maar kerstavond 1914 sloeg echt alles. Toen lanceerden de Duitsers een aanval op de Franse linies, maar ze werden teruggeduwd. 

Duitse gesneuvelden

Vlak bij het Etang du Devin gaf de Duitse luitenant Kahm de opdracht een begraafplaats in terrasvorm aan te leggen om de gesneuvelde soldaten te begraven. Hun lichamen werden later herbegraven op het Duitse militaire kerkhof Hohrad. 

De muurtjes, trappen en sommige gedenkstenen bleven hier echter bewaard. De begraafplaats was op de groei gebouwd, want achteraan ontbreekt de muur.

Machinekamer

De top van de Tête des Faux bleef in Franse handen, maar dat hield het Duitse leger niet tegen om hun kant van de bergflank uit te rusten met bunkers, ondergrondse tunnels en andere infrastructuur. Zo bouwden ze een pompstation voor de waterbevoorrading. Het pompgebouw gaf ook onderdak aan een generator voor stroomproductie.

Kabelbaan

Honderden meters hogerop, bovenop roche du Corbeau, werd een kabelbaan gebouwd om de bevoorrading van de troepen te verzekeren. Het station rustte onder een dikke betonnen plaat. Soldaten, munitie en proviand konden via een (nu afgesloten) tunnel achteraan het station naar de top van Tête des Faux worden gebracht. 

Fort

Het oostelijke uiteinde van de top van Tête des Faux, Buchenkopf in het Duits, werd door de Duitsers bekroond met een fort. 

Prikkeldraad

Langs alle kanten slingeren nog prikkeldraad, Friese ruiters en voetangels rond. Dat hoeft niet te verbazen: luttele tientallen meters verderop zwaaiden de Fransen de scepter. Van hun versterkingen is echter weinig meer bewaard aangezien ze hier vooral houten materiaal gebruikten.

Monument

Ten slotte prijkt er ook een monument dat vier chasseurs Alpins herdenkt, ofwel Franse elitesoldaten die gespecialiseerd waren in gevechten in bergachtig terrein. De vier sneuvelden op 6 juli 1916 tijdens een aanvaring met hun Duitse tegenstanders.

Het slagveld van Tête des Faux werd al in 1932 beschermd als monument. De hele bergflank is nog bezaaid met grotere en kleinere sporen van de Duitse bouwwerken, van loopgraven en van begraafplaatsen.