Tussen 1916 en 1930 bouwde het Britse leger betonnen schotels langs de zuidelijke en noordoostelijke kusten van Engeland om vijandige vliegtuigen en luchtschepen te detecteren.
6 september 2016
Abbot's Cliff
Hythe
Londen
Frankrijk
België
Verenigd Koninkrijk
Industriecultuur.be - © GADM, CIAT-CSI SRTM , OS data (Crown copyright and database rights 2016)
Snellere vliegtuigen maakten de sound mirrors vanaf de jaren 30 minder bruikbaar, legt Andrew Grantham uit op zijn site.
De ontwikkeling van de radar, door Robert Watson-Watt in 1935, zorgde voor de doodsteek. De sound mirrors werden in 1939 ten grave gedragen.
Langs de Britse kustlijn staan her en der nog resten van het experimentele detectiesysteem, twee ervan vind je hieronder terug.
Abbot’s Cliff sound mirror
Tussen Folkestone en Dover prijkt de Abbot's Cliff sound mirror, gebouwd in 1928. Deze schotel had een bereik van een tiental kilometer.
Iets verderop, in Hythe, staan de ruïnes van twee experimentele sound mirrors. De enige nog resterende schotel staat te verbrokkelen terwijl je van het andere exemplaar enkel nog de sokkel terugvindt.
Je kunt best het pad langs de oever van het Royal Militar Canal volgen en dan de helling beklimmen (die overigens eigendom is van het Ministerie van Defensie), waar je vrij op mag.
Wissant, een badplaats tussen de rotskapen van Cap Gris-Nez en Cap Blanc-Nez, wordt al sinds eind negentiende eeuw overspoeld door toeristen. De duinen krioelen van de vakantiewoningen en villa's in art-decostijl zoals Villa Le Typhonium. Maar tijdens de Tweede Wereldoorlog waren zonnekloppers hier aan het verkeerde adres.
Op de top van de Teufelsberg, een kunstmatige heuvel even buiten het centrum van Berlijn, is het stil. Muisstil. Dat was in de Koude Oorlog wel even anders.
