Infanteriesteunpunt Martha

Het steunpunt telde meer dan zes bunkers, maar vandaag zijn slechts twee ervan nog zichtbaar, de rest ligt begraven onder de duinen.

De Organisation Todt, de bouwmaatschappij van het Duitse Derde Rijk, had een hele menukaart aan bunkers waaruit ze kon kiezen om de grenzen te versterken. Op het strand in het Franse Oye trok ze een MG-bunker op van het type 630 dat onderdak gaf aan een machinegeweer. 

De tweede bunker, een Regelbau 120, was een artillerie-uitkijkpost met een gepantserde toren onder een stalen koepel. In totaal werden er 41 zulke types gebouwd langs de Atlantikwall.

Naar Parijs

De troepen van de Duitse kustverdediging in onder meer Oye trokken zich in augustus 1944 terug, twee maanden na de geallieerde landing in Normandië, en reisden halsoverkop naar Parijs in een poging de bevrijding van de Franse stad te blokkeren. Tevergeefs. Op 25 augustus was Parijs bevrijd.

Vandaag slaan de getijden niet alleen de metersdikke wanden van de bunkers aan moes, geregeld komen er ook nog kisten met granaten boven water.

De bunkers op het strand zijn niet de enige relicten van de Atlantikwall in Oye. In de duinen, nabij de Route des Dunes, kronkelt nog een betonnen antitankversperring, een kilometer landinwaarts vind je de toren van Oye, een als bunker vermomde kerktoren. De toren moest piloten van de Britse luchtmacht op het verkeerde been zetten.