Carreau Rodolphe

Industrieel Joseph Vogt veroverde in 1910 met zijn Frans bedrijf naar Duits recht 'Société Kali Sainte Thérèse' (KST) een concessie om in de Franse gemeente Pulversheim naar kaliumafzettingen te boren. Het resultaat was de bouw van de Carreau Rodolphe die in 1913 in gebruik werd genomen. De eerste metalen schachttoren werd gebouwd naar Duits voorbeeld en dateert uit de beginjaren.

Dodelijke ramp

De mijn was op 23 juli 1940 het decor van de dodelijkste ramp uit de periode van de kali-ontginning in de Alsace: 25 mijnwerkers kwamen toen om het leven. Duizend arbeiders bleven nog tot 1976 onder- en bovengronds aan de slag, toen werd de ontginning stopgezet. Alles samen werd hier doorheen de jaren 39,7 miljoen ton ruwe mineralen bovengehaald.

Watertoren

De imposante gebouwen van de Puits Rodolphe zijn bijna allemaal behouden, waaronder de menggebouwen, de hangars, een watertoren en de twee schachtbokken.

Betonnen schachtbok

De tweede schachtbok dateert van de jaren dertig en is gebaseerd op Engelse types. 

Onderonsje van banken

Net als de andere kaliummijnen in de Franse Elzas verwees de naam naar iemands voornaam, vaak bankiers. Dat was ook bij deze mijn het geval. Carreau Rodolphe verwees namelijk naar Rudolph von Koch, op dat moment de woordvoerder van de Deutsche Bank in Berlijn.

Dat net zijn voornaam gekozen werd, had weinig met kalium te maken, maar wel alles met de aanleg van de spoorweg tussen Istanbul en Bagdad waarvoor von Koch en de Württembergischen Vereinsbank samenwerkten. Deze laatste bank was een belangrijke geldschieter van Vogts 'Société Kali Sainte Thérèse'.