Een textielfabriek die een woonwijk wordt, een staalfabriek waarvan je de hoogoven kunt beklimmen, verlaten spoorwegen waar je langs fietst of steenkoolmijnen die tot museum vervellen: ontdek verlaten monumenten die een tweede leven kregen na een herbestemming.
Tot het einde van de vorige eeuw maakten de Oude Dokken deel uit van het Gentse havengebied. Toen de havenactiviteiten er rond de laatste eeuwwisseling voorgoed verdwenen, werden de toekomstplannen voor de dokken snel duidelijk.
De Cockerillstraße in het Duitse Stolberg verklapt al dat de familie Cockerill zich begin negentiende eeuw ook in de buurt van Aken liet gelden.
De hoogovens van Belval in Esch-sur-Alzette zijn de laatste relicten van de staalindustrie in het Groothertogdom Luxemburg. In 1997 werd de staalfabriek voorgoed stilgelegd om enkele jaren later als een feniks uit zijn as te herrijzen.
De Behrensbau is de kers op de taart van het Berlijnse industriegebied Oberschöneweide. Architect en AEG-ontwerper Peter Behrens zette er in 1917 de automobielfabriek Nationale Automobil Gesellschaft (NAG) neer, een dochteronderneming van AEG.
Met zijn drie steenkoolmijnen was de Duitse stad Herten lange tijd de grootste mijnstad van Europa. Schlägel Eisen is een van de mijnen die je er nog terugvindt.
Tussen de relicten van steenkoolmijn Zeche Nordstern werd na de stillegging ervan in 1986 het landschapspark Nordstern aangelegd.
In 1911 werd een halve kilometer lange voetgangers- en autotunnel gegraven die het centrum van Hamburg verbindt met de haven aan de overkant van de rivier de Elbe.
Tot de elfde eeuw lag Duisburg direct aan de Rijn, maar nadat de loop van de stroom veranderde, verloor de Hanzestad zijn belangrijkste troef. Handelaars trokken weg en Duisburg werd ingepalmd door boeren en monniken.
In het Duitse Peenemünde, het rakettestcentrum van de nazi's, werd vanaf 1939 een steenkoolcentrale opgericht om de energie-intensieve productie van vloeibare zuurstof mogelijk te maken - de brandstof voor de V2-raket.
Het Bijgaardehof, de vroegere plaats waar monniken van de Sint-Baafsabdij tijdens de middeleeuwen bijen kweekten, werd eind negentiende eeuw bedolven onder de gebouwen van spinnerij Baertsoen et Buysse.
De Zuid-Welshe vallei Rhondda was bijna honderd jaar lang een van de grootste mijnregio's ter wereld, maar na de turbulente sluitingen bleven slechts een handvol steenkoolmijnen bewaard.
In het landschapspark Herzberge, een groene oase in de Berlijnse wijk Lichtenberg, streek eind negentiende eeuw het evangelisch ziekenhuis Koningin Elisabeth neer dat werd opgewarmd vanuit een apart ketelhuis.
Aan de oevers van de Wye in Wales rust de kloosterruïne van Tintern Abbey. Net zoals de abdij van Villers-la-Ville in ons land, werd Tintern Abbey bevolkt door monniken van de Cisterciënzer Orde.
Een halve eeuw vocht het betonnen skelet van Cimenterie Delwart tegen de oprukkende natuur, maar vandaag krijgt de cementfabriek een nieuwe invulling.
In de Duitse havenstad Hamburg werd tussen 1883 en 1927 een complex van neogotische bakstenen pakhuizen gebouwd op eilandjes in de Elbe: de Speicherstadt.
De Duitse havenstad Hamburg werd net als de hoofdstad Berlijn tussen 1942 en 1944 versterkt met betonnen Flaktürme, twee om precies te zijn.
