Industrieel en militair erfgoed in Frankrijk

De openingsetappes van de Tour de France doorkruisen het noorden van Frankrijk, de regio waar de Eerste Wereldoorlog en de steenkoolindustrie talloze sporen heeft achtergelaten.

De Atlantikwall, nazi-Duitslands verdedigingslijn uit de Tweede Wereldoorlog, strekte zich uit over een afstand van meer dan 4.000 kilometer van de Noordkaap tot aan het meest zuidwestelijke puntje van Frankrijk, namelijk Hendaye.

Op het einde van de negentiende eeuw vestigde de Cotonnière du Touquet zich in de Noord-Franse textielstad Tourcoing.

Op 6 juni 1944 voeren duizenden schepen in alle vroegte het Kanaal over met aan boord soldaten, tanks en wapens. Ze meerden aan op de stranden van Noord-Frankrijk die de codenamen Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword kregen. 

Precies een eeuw geleden, in 1925, verscheen de katoenspinnerij van Guenot & Duprez op het toneel in de Franse textielstad Tourcoing.

De voorjaarsklassieker Parijs-Roubaix zet ook dit jaar weer de schijnwerpers op het mijnerfgoed van het Franse Nord-pas-de-Calais.

Een grensoverschrijdende spoorlijn verbond vanaf 1874 het Belgische Péruwelz met de Franse gemeente Anzin. Doel was steenkool uit het Noord-Franse mijnbekken uit te voeren naar België.

Een voormalige spoorlijn tussen het Noord-Franse mijnbekken en de Belgische grens scheert langs steenkoolmijnen, terrils, seinhuizen en fabrieksschoorstenen.

Honderden meter onder het parcours van het WK veldrijden in het Noord-Franse Liévin ontgonnen mijnwerkers een eeuw lang de ondergrondse steenkooladers.

Ouvrage du Four-à-Chaux vormde in aanloop naar de Tweede Wereldoorlog een van de Gros ouvrages van de Franse Maginotlinie. Toch valt er bovengronds bijna niets van te bespeuren.

Meer dan 30 jaar na de invoering van het Akkoord van Schengen, dat vrij verkeer mogelijk maakte binnen de Europese Unie, voert Frankrijk weer grenscontroles in aan de Belgische grens.

Aan de voet van de Zwarteberg ligt een serie bunkers van de Franse Maginotlinie geschurkt zoals dit exemplaar uit 1938.