Er waait een doodse stilte door de straten van het mijndorp Asproni. Halfweg de twintigste eeuw trok de laatste inwoner hier de deur achter zich dicht.
Sa Macchina Beccia
Van ver lijkt de ruïne van Sa Macchina Beccia op een sprookjeskasteel met zijn kantelen, toren en rondboogvensters. Maar dat is het niet.
31 juli 2019
Het neo-middeleeuwse complex vormt de kers op de taart van de mijn van San Giorgio. Een ideetje van Adolfo Pellegrini, directeur van mijngigant Monteponi.
Hij was ervan overtuigd dat de middeleeuwers, die hier ook al de bodem hadden omgewroet, nog wel wat zink, lood, en zilver hadden gemist. In 1870 werd het complex gebouwd. Kosten noch moeite werden gespaard.
De oude machine
De mijnschacht van Santa Barbara kreeg het uiterlijk van een kasteel en werd uitgerust met een stoommachine van 40 pk om alle schatten naar boven te takelen. Daardoor kreeg de mijn al snel zijn koosnaampje, Sa Macchina Beccia, ofwel: de oude machine.
Tegenvaller
Viel dat tegen: de afgelegen ligging deden de logistieke kosten ontsporen en jaar na jaar slonk de hoeveelheid ertsen die werden opgevist. De stoommachine werd gedemonteerd en verhuisd, het kasteel verbouwd tot kantoren. In de jaren 1940 trok de laatste werknemer van Sa Macchina Beccia de deur achter zich dicht.
Sindsdien siert de fabriek de heuvels van het plateau van San Giorgio, een verdwaald gelopen burchtruïne in de woestijn.
Bekijk de video
Links
- Heart of Sardinia: Pozzo di Santa Barbara e Miniera di San Giorgio
- Miniere di Sardegna: Miniera di San Giorgio
- Sardinien.com Schacht Santa Barbara: Einmaliges Denkmal des sardischen Bergbaus
- Visit Iglesias: De industriële archeologie van de stad
Praktische informatie
Rijd je niet met een terreinwagen? Dan kan je best de onverharde wegen vermijden. Te voet, dus. Vanaf de Miniera San Giovanni, langs de S156 in Iglesias, start je de pittige klim naar "Sa Macchina Beccia", goed voor een tocht van 10 kilometer heen en terug. Vergeet geen zonnecrème en water aangezien langs het pad amper bomen staan. Onderweg kan je een ommetje maken langs het verlaten mijndorp Villaggio Asproni.
Lees ook
De bodem van Sardinië bulkt van de delfstoffen en dat was in de heuvels bij het dorpje Gonnesa niet anders. Halfweg 19de eeuw ontdekten enkele ondernemers er zinkerts.
