Laveria Mameli

Ruïnes in een zwaar vervuild niemandsland

In de schaduw van het reusachtige mijncomplex van Monteponi werd eind negentiende eeuw een mechanische ertswasserij opgericht.

3 februari 2025

Bevat praktische informatie

Bevat links en achtergrond

Doel was om moeilijker te scheiden lood- en zinkertsen van elkaar te splitsen, onder meer via flotatie en met behulp van schudtafels, een ontwerp van Erminio Ferraris, de directeur van de mijn van Monteponi.

Patenten

Ferraris had dan ook zijn strepen verdiend als mijnbouwkundige en patenteerde tal van machines om ertsen te behandelen, waaronder een molen om ertsen door middel van elektromagneten van elkaar te scheiden en te sorteren per metaalsoort.

De nagelnieuwe ertswasserij zwaaide in 1893 de deuren open en werd vernoemd naar Francesco Mameli, een eerbetoon aan de mijningenieur die in de jaren 1830 in Monteponi neerstreek en verbeteringen suggereerde om ertsen te ontginnen.

Zijn aanmoedigingen leidden uiteindelijk tot de bouw van de mijn van Monteponi waar massaal zink en lood werden bovengehaald.

Vervallen

De ertswasserij van Mameli kreeg dagelijks zo'n 400 ton ertsen te slikken. Maar hoe innovatief het complex ook was bij zijn opening, zo'n 70 jaar na zijn bouw was het liedje ervan uitgezongen. In 1964 werd namelijk een nieuwe wasserij in gebruik genomen in de mijn van Campo Pisano.

Van de wasserij blijft vandaag alleen een betonnen karkas over en een ijzeren trechter waarin de ertsen werden gelost.

Krijg nu toegang tot alle insider informatie

De praktische info is alleen toegankelijk voor Plus-leden. Als Plusser:

Ontdek je het adres, gps-coördinaten en achtergrondinformatie. Bekijk een voorbeeld.
Krijg je toegang tot de kaart met 700 locaties en lees je als eerste de nieuwste verhalen.
Ontvang je digitale reisgidsen, uitgestippelde routes en kortingen bij musea.
Steun je dit platform zodat we kunnen blijven groeien.