Tweede Wereldoorlog

Een 33 kilometer lange gracht zigzagt van Stabroek tot aan het Albertkanaal in Antwerpen. Wat op het eerste gezicht op een reepje natuur lijkt, was oorspronkelijk bedoeld om Duitse tanks staande te houden.

Onder de kruinen van het Canadabos in Poperinge schuilt een geheime V1-lanceerbasis uit de Tweede Wereldoorlog.

Met zijn 17 aan elkaar geknoopte bunkers werd het fort van Eben-Emael als oninneembaar beschouwd. Of zo dacht het Belgisch leger er toch over.

In Mimoyecques, aan de rand van Calais, groeven dwangarbeiders vanaf september 1943 een reusachtig ondergronds tunnelcomplex uit.

Met een vuurleidingspost in de vorm van een kerktoren vlakbij Oye, zette het Duitse leger de geallieerden op het verkeerde been.

In de duinen van Fort Vert, dicht bij Calais, vertimmerde de Duitse "Organisation Todt" tijdens de Tweede Wereldoorlog een Franse artilleriebatterij.

Landinwaarts, tussen een kudde Westendse koeien, huist de veldbatterij Bamburg, een onderdeel van de Duitse Atlantikwall.

Scheefgezakte bunkers, losgeslagen funderingen, ingestorte muurtjes: het strand tussen Leffrinckoucke en Zuydcoote lijkt wel een stortplaats van bunkers. Je vindt er onder meer de Duitse marinekustbatterij Malo Terminus tegen.

Net onder Wissant, in Audinghen, gaan we op zoek naar de Batterie Todt. De zware kanonnen in deze vier kanjers hadden een bereik van 55 kilometer, net ver genoeg om Engeland te treffen.

In de Schönholzer Heide strekt een 40 meter lange bunker zich uit tussen de bomen: het laatste spoor van het concentratiekamp Luna.

Op luttele meters van het concentratiekamp Sachsenhausen, vlak bij Berlijn, liggen de ruïnes van een bad- en ketelhuis, gebouwd net voor de Tweede Wereldoorlog.

Eind negentiende eeuw hield de longziekte tuberculose lelijk huis in Berlijn. Daar zagen ze de besmettelijke patiënten liever gaan dan komen. Aan de rand van Berlijn werd daarom in 1898 het sanatorium Beelitz Heilstätten opgetrokken.