Leisteengroeve Dinorwic

De eerste voorzichtige pogingen om hier leisteen te winnen, begonnen eind 18de eeuw. Met succes: de groeve spreidde zich uit als een olievlek en werd 283 hectare groot.

100.000 ton leisteen werd hier elk jaar losgekapt door meer dan 3.000 mensen. Het komen en gaan van treinen en vrachtwagens stopte in 1969: toen sloot de groeve de deuren.

500 meter hoger

Om de stenen vanuit de groeves naar het dal te vervoeren, werd op de heuvelflank een netwerk van hellende vlakken, rails en katrollen uitgebouwd.

Onder water

De heuvels rond Llanberis liggen verborgen onder een deken van leisteen en gruis. In de onderwater gelopen groeves kan je nu duiken of de stijle rotswanden beklimmen. Een wandelpad voert je langs de ruïnes van de oude ateliers.

Museum

Na de sluiting van groeve Dinorwic werden de ateliers, waar de leistenen bewerkt werden tot dakpannen, verbouwd tot een museum: het Welsh Slate Museum.

Werelderfgoed?

De Britse overheid heeft het leisteenlandschap genomineerd voor Unesco Werelderfgoed. Na onder meer het industrieel landschap rond de ijzermijnen en -hoogovens van Blaenavon in Zuid-Wales, zou het de vierde plaats zijn in Wales die op de lijst zou belanden.