"Welsh Slate" domineerde vanaf 1850 de noordwestelijke economie van Wales. In tientallen groeves werd leisteen losgekapt, zoals in het kleinere Rhos, op een flank van de Moel Siabod-berg in Snowdonia.
Leisteengroeve Dinorwic
Eeuwenlang klopten en boorden steenhouwers leistenen los in de steengroeves van Wales, zoals in Dinorwic. Dit was ooit de tweede grootste leisteengroeve ter wereld.
25 januari 2020
De eerste voorzichtige pogingen om hier leisteen te winnen, begonnen eind 18de eeuw. Met succes: de groeve spreidde zich uit als een olievlek en werd 283 hectare groot.
100.000 ton leisteen werd hier elk jaar losgekapt door meer dan 3.000 mensen. Het komen en gaan van treinen en vrachtwagens stopte in 1969: toen sloot de groeve de deuren.
500 meter hoger
Om de stenen vanuit de groeves naar het dal te vervoeren, werd op de heuvelflank een netwerk van hellende vlakken, rails en katrollen uitgebouwd.
Onder water
De heuvels rond Llanberis liggen verborgen onder een deken van leisteen en gruis. In de onderwater gelopen groeves kan je nu duiken of de stijle rotswanden beklimmen. Een wandelpad voert je langs de ruïnes van de oude ateliers.
Museum
Na de sluiting van groeve Dinorwic werden de ateliers, waar de leistenen bewerkt werden tot dakpannen, verbouwd tot een museum: het Welsh Slate Museum.
Werelderfgoed?
De Britse overheid heeft het leisteenlandschap genomineerd voor Unesco Werelderfgoed. Na onder meer het industrieel landschap rond de ijzermijnen en -hoogovens van Blaenavon in Zuid-Wales, zou het de vierde plaats zijn in Wales die op de lijst zou belanden.
Praktische informatie
Llanberis, Gwynedd (Wales)
Lees ook
Al anderhalve eeuw is deze oude leisteenfabriek in Wales werkloos. Slechts 15 jaar lang werd er leisteen geproduceerd: een commerciële flop anno 1850.
