Schwerbelastungskörper

Met de bouw van de zogenaamde "Schwerbelastungskörper" in 1941 wilden ingenieurs inschatten of de bouw van een enorme triomfboog haalbaar zou zijn op de zanderige bodem van Berlijn.

Adolf Hitler en Nazi-architect Albert Speer droomden er, tussen het ontwerpen van bunkers en concentratiekampen, namelijk van om Berlijn te vertimmeren tot de "Reichshauptstadt Germania", een nieuwe stad die flirtte met grootheidswaanzin, inclusief triomfboog, boulevards, een overkoepelde volkshal en station.

Verzakt

Het gevaarte weegt 12.650 ton, evenveel als de belasting van een pijler van de beoogde triomfboog. Onder de grond reiken de funderingen tot 18 meter diep.

Toch was de betonnen cilinder na drie jaar al achttien centimeter verzakt. Te veel om goed te zijn.

Toen de nazi’s de Tweede Wereldoorlog in 1945 verloren, betekende dat ook het einde van de plannen van Speer en Hitler om Berlijn om te spitten.

Toch bleef de blok beton staan: doordat het omringd was met appartementen, kon het na de oorlog onmogelijk veilig gedynamiteerd worden.

Uitzicht


Naast de Schwerbelastungskörper verheft zich nu een uitzichtstoren van waarop je een blik kunt werpen op het dak van de pijler. Binnenkijken in de bunker kan ook, meer bepaald in de technische ruimtes, waar ooit meetapparatuur stond opgesteld.