Het Duitse leger trok er namelijk Stützpunkt Pommern op, legde de kust vol met mijnen en prikte het strand vol aspergeversperringen. In het Duits heten die Rommelspargel, naar veldmaarschalk Erwin Rommel. De houten of stalen balken werden gebouwd om amfibievoertuigen of schepen tegen te houden. Vaak werden ze behangen met een landmijn.
Erosie
De Rommelspargel hadden een onverwachts neveneffect. Het strand van Wissant is onderhevig aan erosie, maar tijdens de Tweede Wereldoorlog blijken de palen het zand te hebben vastgehouden en stopte de erosie enigszins. Na de ontmijning en de afbraak van de Rommelspargel werd het zand opnieuw in snel tempo weggespoeld. Daardoor stonden de bunkers na meer dan een halve eeuw niet langer te midden van de duinen, maar pal op het strand.