Archief

In de Antwerpse haven is de afbraak van de betonnen graansilo van het SAMGA-complex volop bezig.

Een rij stenen snijdt het wijkpark "De Porre" in Gentbrugge in tweeën. Wie iets dichter kijkt, ziet al snel dat sommige stenen genummerd zijn en andere een wel heel elegante vorm hebben. Dit is meer dan een hoop oude stenen.

Het Waasland was ooit een broeinest van scheepswerven. De laatst actieve werf, de Chantier Naval de Rupelmonde, sloot in 1996 de deuren.

Deze roestige stoomlocomotief was ooit het werkpaard van de al lang verdwenen SAFEA-fabriek in Houdeng-Gougnies bij La Louvière.

In de vallei van de rivier de Thyle stroomde een groepje monniken in 1146 samen om de abdij van Villers uit de grond te stampen.

Flanellen lakens, katoenen pyjama's en overhemden uit textielbedrijf De Porre vlogen naar alle hoeken van de wereld, waar ze in chique boetieks eindigden. Want katoen van De Porre, dat was kwaliteit.

Eeuwenlang klopten en boorden steenhouwers leistenen los in de steengroeves van Wales, zoals in Dinorwic. Dit was ooit de tweede grootste leisteengroeve ter wereld.

Aardverschuivingen en overstromingen hebben de inwoners van Gairo uit hun steeds gammelere huisjes verjaagd.

Langs het oude Handelsdok in Gent vind je nog een 150 meter lange, betonnen zandbak.

150 jaar zinkverwerking heeft zijn sporen nagelaten in het Italiaanse Monteponi: de aarde kleurt rood en de heuvelflanken zijn gegarneerd met ruïnes van de Miniera di Monteponi.

Boven de Moervaart in Moerbeke zweeft nog een van de laatste herinneringen aan spoorlijn 77A tussen Lokeren en Zelzate.