Alle bestemmingen

Deze zomer verhuisde een 113 jaar oude houten kerk naar een nieuwe locatie in het Zweedse stadje Kiruna en dat heeft alles te maken met het ijzer en staal dat ons omringt.

Al sinds de vijftiende eeuw werd aan de oever van de Nerviónrivier ijzererts gewonnen. De bodem was er dooraderd met galerijen van de verschillende ijzerertsmijnen, waaronder die van San Luis.

Bijna 100 jaar geleden werd de elektrische locomotief ADU n°6 in elkaar geschroefd in de vroegere staalfabriek van de Aciéries Réunies de Burbach-Eich-Dudelange, kortweg Arbed.

(Advertentie) In het Zuid-Hollandse Hellevoetsluis vind je een uniek stukje maritiem erfgoed: het enige nog werkende, met de hand gemetselde droogdok van Europa. Een technisch hoogstandje dat tweehonderd jaar geleden uit de koker kwam van Jan Blanken, een briljante waterbouwkundige.

In de Franse Moselle werd begin jaren 1930 een ingetogen infanteriewerk opgetrokken dat Frankrijk moest beschermen tegen een nieuwe Duitse invasie.

Na meer dan een halve eeuw is een dubbele trap die de spoorberm opklimt het enige wat nog herinnert aan een verdwenen treinhalte.

(Advertentie) Wie vandaag Art Center Hugo Voeten bezoekt, stapt een gebouw binnen dat zijn industriële verleden niet onder stoelen of banken steekt. Het monumentale complex verraadt al snel dat hier tonnen graan zijn gestort en opgeslagen.

Luttele jaren voordat in 1889 de Eiffeltoren uit de grond rees in Parijs, werd ook in de Franse mijnstreek Lotharingen geëxperimenteerd met de nieuwe mogelijkheden die ijzer en staal boden.

De dagen van de Spanjeveerbrug zijn geteld. Al sinds 1977 overspande deze tijdelijke Baileybrug de Moervaart ter hoogte van Mendonk.

Een betonnen watertoren getuigt nog van de ultieme poging van een groep West-Vlaamse vlasbedrijven om aan voldoende water te geraken om vlas te roten.

Een bakstenen fabrieksmuur verbergt de vroegere magazijnen van de 'Etablissements Textiles Fernand Hanus', een vergeten textielmagnaat.

Diep onder de Lotharingse bodem in het noordoosten van Frankrijk strekken zich steenkoollagen uit die na het einde van de Eerste Wereldoorlog massaal werden aangeboord.

In 1937 vestigde staalbedrijf S.A. d'Ougrée-Marihaye zijn Centrale Werkplaatsen in Ougrée. De ateliers lagen strategisch aan een spoorlijn tussen de voormalige cokesfabriek van Ougrée en de gedoofde Hoogoven B.

In het Oostendse achterland trok nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog nog een extra verdedigingslinie op om aanvallen vanop zee en vanuit het binnenland af te slaan.

Een eeuw geleden, tussen 1923 en 1924, verscheen op de oever van de Nervión in het Spaanse Baskenland een van de eerste constructies in gewapend beton, namelijk de Grandes Molinos Vascos.